Logo
veto, vetare, vetui, vetitus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= forbid, prohibit; reject, veto; be an obstacle to; prevent;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1vetovetamus
2vetasvetatis
3vetatvetant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentvetare
activeperfectvetuisse
passivepresentvetari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
veta
vetate
future
PersonSingularPlural
2
vetato
vetatote
3
vetato
vetanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
vetare
vetamini
future
PersonSingularPlural
2
vetator
3
vetator
vetantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
vetitus
vetiti
Gen.
vetiti
vetitorum
Dat.
vetito
Acc.
vetitum
vetitos
Voc.
vetite
vetiti
Abl.
vetito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
vetita
vetitae
Gen.
vetitae
vetitarum
Dat.
vetitae
Acc.
vetitam
vetitas
Voc.
vetita
vetitae
Abl.
vetita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
vetitum
vetita
Gen.
vetiti
vetitorum
Dat.
vetito
Acc.
vetitum
vetita
Voc.
vetitum
vetita
Abl.
vetito

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
vetandus
Gen.
vetandi
Dat.
vetando
Acc.
vetandum
Voc.
vetande
Abl.
vetando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
vetanda
Gen.
vetandae
Dat.
vetandae
Acc.
vetandam
Voc.
vetanda
Abl.
vetanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
vetandum
Gen.
vetandi
Dat.
vetando
Acc.
vetandum
Voc.
vetandum
Abl.
vetando

Supines

accusative: vetitum; ablative: vetitu

Examples

Loading examples…