Logo
vendico, vendicare, vendicavi, vendicatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
= claim, vindicate; punish, avenge; (alternative spelling of vindico);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1vendicovendicamus
2vendicasvendicatis
3vendicatvendicant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentvendicare
activeperfectvendicavisse
passivepresentvendicari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
vendica
vendicate
future
PersonSingularPlural
2
vendicato
vendicatote
3
vendicato
vendicanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
vendicare
vendicamini
future
PersonSingularPlural
2
vendicator
3
vendicator
vendicantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
vendicatus
vendicati
Gen.
vendicati
vendicatorum
Dat.
vendicato
Acc.
vendicatum
vendicatos
Voc.
vendicate
vendicati
Abl.
vendicato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
vendicata
vendicatae
Gen.
vendicatae
vendicatarum
Dat.
vendicatae
Acc.
vendicatam
vendicatas
Voc.
vendicata
vendicatae
Abl.
vendicata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
vendicatum
vendicata
Gen.
vendicati
vendicatorum
Dat.
vendicato
Acc.
vendicatum
vendicata
Voc.
vendicatum
vendicata
Abl.
vendicato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
vendicandus
Gen.
vendicandi
Dat.
vendicando
Acc.
vendicandum
Voc.
vendicande
Abl.
vendicando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
vendicanda
Gen.
vendicandae
Dat.
vendicandae
Acc.
vendicandam
Voc.
vendicanda
Abl.
vendicanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
vendicandum
Gen.
vendicandi
Dat.
vendicando
Acc.
vendicandum
Voc.
vendicandum
Abl.
vendicando

Supines

accusative: vendicatum; ablative: vendicatu

Examples

Loading examples…