Logo
tumultuor, tumultuari, tumultuatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= make a commotion/disturbance/armed rising; scrap, scrimmage; be in confusion;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1tumultuortumultuamur
2tumultuaristumultuamini
3tumultuaturtumultuantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresenttumultuari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
tumultuare
tumultuamini
future
PersonSingularPlural
2
tumultuator
3
tumultuator
tumultuantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
tumultuatus
tumultuati
Gen.
tumultuati
tumultuatorum
Dat.
tumultuato
Acc.
tumultuatum
tumultuatos
Voc.
tumultuate
tumultuati
Abl.
tumultuato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
tumultuata
tumultuatae
Gen.
tumultuatae
tumultuatarum
Dat.
tumultuatae
Acc.
tumultuatam
tumultuatas
Voc.
tumultuata
tumultuatae
Abl.
tumultuata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
tumultuatum
tumultuata
Gen.
tumultuati
tumultuatorum
Dat.
tumultuato
Acc.
tumultuatum
tumultuata
Voc.
tumultuatum
tumultuata
Abl.
tumultuato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
tumultuandus
Gen.
tumultuandi
Dat.
tumultuando
Acc.
tumultuandum
Voc.
tumultuande
Abl.
tumultuando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
tumultuanda
Gen.
tumultuandae
Dat.
tumultuandae
Acc.
tumultuandam
Voc.
tumultuanda
Abl.
tumultuanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
tumultuandum
Gen.
tumultuandi
Dat.
tumultuando
Acc.
tumultuandum
Voc.
tumultuandum
Abl.
tumultuando

Supines

accusative: tumultuatum; ablative: tumultuatu

Examples

Loading examples…