Logo
trucido, trucidare, trucidavi, trucidatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= slaughter, butcher, massacre;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1trucidotrucidamus
2trucidastrucidatis
3trucidattrucidant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresenttrucidare
activeperfecttrucidavisse
passivepresenttrucidari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
trucida
trucidate
future
PersonSingularPlural
2
trucidato
trucidatote
3
trucidato
trucidanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
trucidare
trucidamini
future
PersonSingularPlural
2
trucidator
3
trucidator
trucidantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
trucidatus
trucidati
Gen.
trucidati
trucidatorum
Dat.
trucidato
Acc.
trucidatum
trucidatos
Voc.
trucidate
trucidati
Abl.
trucidato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
trucidata
trucidatae
Gen.
trucidatae
trucidatarum
Dat.
trucidatae
Acc.
trucidatam
trucidatas
Voc.
trucidata
trucidatae
Abl.
trucidata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
trucidatum
trucidata
Gen.
trucidati
trucidatorum
Dat.
trucidato
Acc.
trucidatum
trucidata
Voc.
trucidatum
trucidata
Abl.
trucidato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
trucidandus
Gen.
trucidandi
Dat.
trucidando
Acc.
trucidandum
Voc.
trucidande
Abl.
trucidando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
trucidanda
Gen.
trucidandae
Dat.
trucidandae
Acc.
trucidandam
Voc.
trucidanda
Abl.
trucidanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
trucidandum
Gen.
trucidandi
Dat.
trucidando
Acc.
trucidandum
Voc.
trucidandum
Abl.
trucidando

Supines

accusative: trucidatum; ablative: trucidatu

Examples

Loading examples…