Logo
succumbo, succumbere, succubui, succubitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= ||give in/way; lower itself (animal to take load); be rival to (DAT of a woman);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1succumbosuccumbimus
2succumbissuccumbitis
3succumbitsuccumbunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentsuccumbere
activeperfectsuccubuisse
passivepresentsuccumbi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
succumbe
succumbite
future
PersonSingularPlural
2
succumbito
succumbitote
3
succumbito
succumbunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
succumbere
succumbimini
future
PersonSingularPlural
2
succumbitor
3
succumbitor
succumbuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
succubitus
succubiti
Gen.
succubiti
succubitorum
Dat.
succubito
Acc.
succubitum
succubitos
Voc.
succubite
succubiti
Abl.
succubito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
succubita
succubitae
Gen.
succubitae
succubitarum
Dat.
succubitae
Acc.
succubitam
succubitas
Voc.
succubita
succubitae
Abl.
succubita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
succubitum
succubita
Gen.
succubiti
succubitorum
Dat.
succubito
Acc.
succubitum
succubita
Voc.
succubitum
succubita
Abl.
succubito

Supines

accusative: succubitum; ablative: succubitu

Examples

Loading examples…