Logo
subvento, subventare, subventavi, subventatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Takes dative
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Lewis & Short
= bring aid; come quickly to assistance;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1subventosubventamus
2subventassubventatis
3subventatsubventant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentsubventare
activeperfectsubventavisse
passivepresentsubventari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
subventa
subventate
future
PersonSingularPlural
2
subventato
subventatote
3
subventato
subventanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
subventare
subventamini
future
PersonSingularPlural
2
subventator
3
subventator
subventantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
subventatus
subventati
Gen.
subventati
subventatorum
Dat.
subventato
Acc.
subventatum
subventatos
Voc.
subventate
subventati
Abl.
subventato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
subventata
subventatae
Gen.
subventatae
subventatarum
Dat.
subventatae
Acc.
subventatam
subventatas
Voc.
subventata
subventatae
Abl.
subventata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
subventatum
subventata
Gen.
subventati
subventatorum
Dat.
subventato
Acc.
subventatum
subventata
Voc.
subventatum
subventata
Abl.
subventato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
subventandus
Gen.
subventandi
Dat.
subventando
Acc.
subventandum
Voc.
subventande
Abl.
subventando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
subventanda
Gen.
subventandae
Dat.
subventandae
Acc.
subventandam
Voc.
subventanda
Abl.
subventanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
subventandum
Gen.
subventandi
Dat.
subventando
Acc.
subventandum
Voc.
subventandum
Abl.
subventando

Supines

accusative: subventatum; ablative: subventatu

Examples

Loading examples…