Logo
refuto, refutare, refutavi, refutatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= check; refute;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1refutorefutamus
2refutasrefutatis
3refutatrefutant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentrefutare
activeperfectrefutavisse
passivepresentrefutari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
refuta
refutate
future
PersonSingularPlural
2
refutato
refutatote
3
refutato
refutanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
refutare
refutamini
future
PersonSingularPlural
2
refutator
3
refutator
refutantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
refutatus
refutati
Gen.
refutati
refutatorum
Dat.
refutato
Acc.
refutatum
refutatos
Voc.
refutate
refutati
Abl.
refutato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
refutata
refutatae
Gen.
refutatae
refutatarum
Dat.
refutatae
Acc.
refutatam
refutatas
Voc.
refutata
refutatae
Abl.
refutata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
refutatum
refutata
Gen.
refutati
refutatorum
Dat.
refutato
Acc.
refutatum
refutata
Voc.
refutatum
refutata
Abl.
refutato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
refutandus
Gen.
refutandi
Dat.
refutando
Acc.
refutandum
Voc.
refutande
Abl.
refutando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
refutanda
Gen.
refutandae
Dat.
refutandae
Acc.
refutandam
Voc.
refutanda
Abl.
refutanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
refutandum
Gen.
refutandi
Dat.
refutando
Acc.
refutandum
Voc.
refutandum
Abl.
refutando

Supines

accusative: refutatum; ablative: refutatu

Examples

Loading examples…