Logo
recuso, recusare, recusavi, recusatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
= reject, refuse, refuse to; object; decline;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1recusorecusamus
2recusasrecusatis
3recusatrecusant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentrecusare
activeperfectrecusavisse
passivepresentrecusari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
recusa
recusate
future
PersonSingularPlural
2
recusato
recusatote
3
recusato
recusanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
recusare
recusamini
future
PersonSingularPlural
2
recusator
3
recusator
recusantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
recusatus
recusati
Gen.
recusati
recusatorum
Dat.
recusato
Acc.
recusatum
recusatos
Voc.
recusate
recusati
Abl.
recusato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
recusata
recusatae
Gen.
recusatae
recusatarum
Dat.
recusatae
Acc.
recusatam
recusatas
Voc.
recusata
recusatae
Abl.
recusata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
recusatum
recusata
Gen.
recusati
recusatorum
Dat.
recusato
Acc.
recusatum
recusata
Voc.
recusatum
recusata
Abl.
recusato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
recusandus
Gen.
recusandi
Dat.
recusando
Acc.
recusandum
Voc.
recusande
Abl.
recusando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
recusanda
Gen.
recusandae
Dat.
recusandae
Acc.
recusandam
Voc.
recusanda
Abl.
recusanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
recusandum
Gen.
recusandi
Dat.
recusando
Acc.
recusandum
Voc.
recusandum
Abl.
recusando

Supines

accusative: recusatum; ablative: recusatu

Examples

Loading examples…