Logo
recudeo, recudere, recudui, recuditus:
Verb · 2nd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Calepinus
Age:
Neo-Latin
= reprint;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1recudeorecudemus
2recudesrecudetis
3recudetrecudent

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentrecudere
activeperfectrecuduisse
passivepresentrecuderi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
recude
recudete
future
PersonSingularPlural
2
recudeto
recudetote
3
recudeto
recudento

passive

present
PersonSingularPlural
2
recudere
recudemini
future
PersonSingularPlural
2
recudetor
3
recudetor
recudentor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
recuditus
recuditi
Gen.
recuditi
recuditorum
Dat.
recudito
Acc.
recuditum
recuditos
Voc.
recudite
recuditi
Abl.
recudito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
recudita
recuditae
Gen.
recuditae
recuditarum
Dat.
recuditae
Acc.
recuditam
recuditas
Voc.
recudita
recuditae
Abl.
recudita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
recuditum
recudita
Gen.
recuditi
recuditorum
Dat.
recudito
Acc.
recuditum
recudita
Voc.
recuditum
recudita
Abl.
recudito

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
recudendus
Gen.
recudendi
Dat.
recudendo
Acc.
recudendum
Voc.
recudende
Abl.
recudendo
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
recudenda
Gen.
recudendae
Dat.
recudendae
Acc.
recudendam
Voc.
recudenda
Abl.
recudenda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
recudendum
Gen.
recudendi
Dat.
recudendo
Acc.
recudendum
Voc.
recudendum
Abl.
recudendo

Supines

accusative: recuditum; ablative: recuditu

Examples

Loading examples…