reconcilio, reconciliare, reconciliavi, reconciliatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Lesser
= restore; reconcile;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | reconcilio | reconciliamus |
| 2 | reconcilias | reconciliatis |
| 3 | reconciliat | reconciliant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | reconciliare |
| active | perfect | reconciliavisse |
| passive | present | reconciliari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | reconcilia | reconciliate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | reconciliato | reconciliatote |
| 3 | reconciliato | reconcilianto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | reconciliare | reconciliamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | reconciliator | — |
| 3 | reconciliator | reconciliantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | reconciliatus | reconciliati |
| Gen. | reconciliati | reconciliatorum |
| Dat. | reconciliato | — |
| Acc. | reconciliatum | reconciliatos |
| Voc. | reconciliate | reconciliati |
| Abl. | reconciliato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | reconciliata | reconciliatae |
| Gen. | reconciliatae | reconciliatarum |
| Dat. | reconciliatae | — |
| Acc. | reconciliatam | reconciliatas |
| Voc. | reconciliata | reconciliatae |
| Abl. | reconciliata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | reconciliatum | reconciliata |
| Gen. | reconciliati | reconciliatorum |
| Dat. | reconciliato | — |
| Acc. | reconciliatum | reconciliata |
| Voc. | reconciliatum | reconciliata |
| Abl. | reconciliato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | reconciliandus | — |
| Gen. | reconciliandi | — |
| Dat. | reconciliando | — |
| Acc. | reconciliandum | — |
| Voc. | reconciliande | — |
| Abl. | reconciliando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | reconcilianda | — |
| Gen. | reconciliandae | — |
| Dat. | reconciliandae | — |
| Acc. | reconciliandam | — |
| Voc. | reconcilianda | — |
| Abl. | reconcilianda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | reconciliandum | — |
| Gen. | reconciliandi | — |
| Dat. | reconciliando | — |
| Acc. | reconciliandum | — |
| Voc. | reconciliandum | — |
| Abl. | reconciliando | — |
Supines
accusative: reconciliatum; ablative: reconciliatu
Examples
Loading examples…
