punior, puniri, punitus sum:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Deponent
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= punish (person/offense), inflict punishment; avenge, extract retribution;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | punior | punimur |
| 2 | puniris | punimini |
| 3 | punitur | puniuntur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | puniri |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | punire | punimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | punitor | — |
| 3 | punitor | puniuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | punitus | puniti |
| Gen. | puniti | punitorum |
| Dat. | punito | — |
| Acc. | punitum | punitos |
| Voc. | punite | puniti |
| Abl. | punito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | punita | punitae |
| Gen. | punitae | punitarum |
| Dat. | punitae | — |
| Acc. | punitam | punitas |
| Voc. | punita | punitae |
| Abl. | punita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | punitum | punita |
| Gen. | puniti | punitorum |
| Dat. | punito | — |
| Acc. | punitum | punita |
| Voc. | punitum | punita |
| Abl. | punito | — |
Supines
accusative: punitum; ablative: punitu
Examples
Loading examples…
