Logo
prorito, proritare, -, -:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Later
= prove, cause; incite; tempt;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1proritoproritamus
2proritasproritatis
3proritatproritant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentproritare
passivepresentproritari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
prorita
proritate
future
PersonSingularPlural
2
proritato
proritatote
3
proritato
proritanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
proritare
proritamini
future
PersonSingularPlural
2
proritator
3
proritator
proritantor

Participles

Present Active Participle

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
proritantia
Acc.
proritans
proritantia
Voc.
proritantia

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
proritandus
Gen.
proritandi
Dat.
proritando
Acc.
proritandum
Voc.
proritande
Abl.
proritando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
proritanda
Gen.
proritandae
Dat.
proritandae
Acc.
proritandam
Voc.
proritanda
Abl.
proritanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
proritandum
Gen.
proritandi
Dat.
proritando
Acc.
proritandum
Voc.
proritandum
Abl.
proritando

Examples

Loading examples…