Logo
propugno, propugnare, propugnavi, propugnatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= fight (on the defensive);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1propugnopropugnamus
2propugnaspropugnatis
3propugnatpropugnant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentpropugnare
activeperfectpropugnavisse
passivepresentpropugnari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
propugna
propugnate
future
PersonSingularPlural
2
propugnato
propugnatote
3
propugnato
propugnanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
propugnare
propugnamini
future
PersonSingularPlural
2
propugnator
3
propugnator
propugnantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
propugnatus
propugnati
Gen.
propugnati
propugnatorum
Dat.
propugnato
Acc.
propugnatum
propugnatos
Voc.
propugnate
propugnati
Abl.
propugnato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
propugnata
propugnatae
Gen.
propugnatae
propugnatarum
Dat.
propugnatae
Acc.
propugnatam
propugnatas
Voc.
propugnata
propugnatae
Abl.
propugnata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
propugnatum
propugnata
Gen.
propugnati
propugnatorum
Dat.
propugnato
Acc.
propugnatum
propugnata
Voc.
propugnatum
propugnata
Abl.
propugnato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
propugnandus
Gen.
propugnandi
Dat.
propugnando
Acc.
propugnandum
Voc.
propugnande
Abl.
propugnando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
propugnanda
Gen.
propugnandae
Dat.
propugnandae
Acc.
propugnandam
Voc.
propugnanda
Abl.
propugnanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
propugnandum
Gen.
propugnandi
Dat.
propugnando
Acc.
propugnandum
Voc.
propugnandum
Abl.
propugnando

Supines

accusative: propugnatum; ablative: propugnatu

Examples

Loading examples…