Logo
praeniteo, praenitere, praenitui, praenititus:
Verb · 2nd conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Lewis & Short
= shine forth;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1praeniteopraenitemus
2praenitespraenitetis
3praenitetpraenitent

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentpraenitere
activeperfectpraenituisse
passivepresentpraeniteri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
praenite
praenitete
future
PersonSingularPlural
2
praeniteto
praenitetote
3
praeniteto
praenitento

passive

present
PersonSingularPlural
2
praenitere
praenitemini
future
PersonSingularPlural
2
praenitetor
3
praenitetor
praenitentor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
praenititus
praenititi
Gen.
praenititi
praenititorum
Dat.
praenitito
Acc.
praenititum
praenititos
Voc.
praenitite
praenititi
Abl.
praenitito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
praenitita
praenititae
Gen.
praenititae
praenititarum
Dat.
praenititae
Acc.
praenititam
praenititas
Voc.
praenitita
praenititae
Abl.
praenitita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
praenititum
praenitita
Gen.
praenititi
praenititorum
Dat.
praenitito
Acc.
praenititum
praenitita
Voc.
praenititum
praenitita
Abl.
praenitito

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
praenitendus
Gen.
praenitendi
Dat.
praenitendo
Acc.
praenitendum
Voc.
praenitende
Abl.
praenitendo
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
praenitenda
Gen.
praenitendae
Dat.
praenitendae
Acc.
praenitendam
Voc.
praenitenda
Abl.
praenitenda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
praenitendum
Gen.
praenitendi
Dat.
praenitendo
Acc.
praenitendum
Voc.
praenitendum
Abl.
praenitendo

Supines

accusative: praenititum; ablative: praenititu

Examples

Loading examples…