praeloquor, praeloqui, praelocutus sum:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Deponent
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= speak/say first; forestall in speaking/saying; make preface/preliminary remarks;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | praeloquor | praeloquimur |
| 2 | praeloqueris | praeloquimini |
| 3 | praeloquitur | praeloquuntur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | praeloqui |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | praeloquere | praeloquimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | praeloquitor | — |
| 3 | praeloquitor | praeloquuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | praelocutus | praelocuti |
| Gen. | praelocuti | praelocutorum |
| Dat. | praelocuto | — |
| Acc. | praelocutum | praelocutos |
| Voc. | praelocute | praelocuti |
| Abl. | praelocuto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | praelocuta | praelocutae |
| Gen. | praelocutae | praelocutarum |
| Dat. | praelocutae | — |
| Acc. | praelocutam | praelocutas |
| Voc. | praelocuta | praelocutae |
| Abl. | praelocuta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | praelocutum | praelocuta |
| Gen. | praelocuti | praelocutorum |
| Dat. | praelocuto | — |
| Acc. | praelocutum | praelocuta |
| Voc. | praelocutum | praelocuta |
| Abl. | praelocuto | — |
Supines
accusative: praelocutum; ablative: praelocutu
Examples
Loading examples…