Logo
placito, placitare, placitavi, placitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Bracton
Age:
Medieval
Field:
Government
= plead;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1placitoplacitamus
2placitasplacitatis
3placitatplacitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentplacitare
activeperfectplacitavisse
passivepresentplacitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
placita
placitate
future
PersonSingularPlural
2
placitato
placitatote
3
placitato
placitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
placitare
placitamini
future
PersonSingularPlural
2
placitator
3
placitator
placitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
placitatus
placitati
Gen.
placitati
placitatorum
Dat.
placitato
Acc.
placitatum
placitatos
Voc.
placitate
placitati
Abl.
placitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
placitata
placitatae
Gen.
placitatae
placitatarum
Dat.
placitatae
Acc.
placitatam
placitatas
Voc.
placitata
placitatae
Abl.
placitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
placitatum
placitata
Gen.
placitati
placitatorum
Dat.
placitato
Acc.
placitatum
placitata
Voc.
placitatum
placitata
Abl.
placitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
placitandus
Gen.
placitandi
Dat.
placitando
Acc.
placitandum
Voc.
placitande
Abl.
placitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
placitanda
Gen.
placitandae
Dat.
placitandae
Acc.
placitandam
Voc.
placitanda
Abl.
placitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
placitandum
Gen.
placitandi
Dat.
placitando
Acc.
placitandum
Voc.
placitandum
Abl.
placitando

Supines

accusative: placitatum; ablative: placitatu

Examples

Loading examples…