Logo
placeo, placere, -, placitus:
Verb · 2nd conjugation · variant: 1st · Impersonal
Frequency:
Lesser
= it is pleasing/satisfying, gives pleasure; is believed/settled/agreed/decided;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1placeoplacemus
2placesplacetis
3placetplacent

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentplacere
passivepresentplaceri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
place
placete
future
PersonSingularPlural
2
placeto
placetote
3
placeto
placento

passive

present
PersonSingularPlural
2
placere
placemini
future
PersonSingularPlural
2
placetor
3
placetor
placentor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
placitus
placiti
Gen.
placiti
placitorum
Dat.
placito
Acc.
placitum
placitos
Voc.
placite
placiti
Abl.
placito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
placita
placitae
Gen.
placitae
placitarum
Dat.
placitae
Acc.
placitam
placitas
Voc.
placita
placitae
Abl.
placita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
placitum
placita
Gen.
placiti
placitorum
Dat.
placito
Acc.
placitum
placita
Voc.
placitum
placita
Abl.
placito

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
placendus
Gen.
placendi
Dat.
placendo
Acc.
placendum
Voc.
placende
Abl.
placendo
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
placenda
Gen.
placendae
Dat.
placendae
Acc.
placendam
Voc.
placenda
Abl.
placenda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
placendum
Gen.
placendi
Dat.
placendo
Acc.
placendum
Voc.
placendum
Abl.
placendo

Supines

accusative: placitum; ablative: placitu

Examples

Loading examples…