Logo
perturbo, perturbare, perturbavi, perturbatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= confuse, throw into confusion; disturb, perturb, trouble; alarm;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1perturboperturbamus
2perturbasperturbatis
3perturbatperturbant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentperturbare
activeperfectperturbavisse
passivepresentperturbari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
perturba
perturbate
future
PersonSingularPlural
2
perturbato
perturbatote
3
perturbato
perturbanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
perturbare
perturbamini
future
PersonSingularPlural
2
perturbator
3
perturbator
perturbantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
perturbatus
perturbati
Gen.
perturbati
perturbatorum
Dat.
perturbato
Acc.
perturbatum
perturbatos
Voc.
perturbate
perturbati
Abl.
perturbato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
perturbata
perturbatae
Gen.
perturbatae
perturbatarum
Dat.
perturbatae
Acc.
perturbatam
perturbatas
Voc.
perturbata
perturbatae
Abl.
perturbata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
perturbatum
perturbata
Gen.
perturbati
perturbatorum
Dat.
perturbato
Acc.
perturbatum
perturbata
Voc.
perturbatum
perturbata
Abl.
perturbato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
perturbandus
Gen.
perturbandi
Dat.
perturbando
Acc.
perturbandum
Voc.
perturbande
Abl.
perturbando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
perturbanda
Gen.
perturbandae
Dat.
perturbandae
Acc.
perturbandam
Voc.
perturbanda
Abl.
perturbanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
perturbandum
Gen.
perturbandi
Dat.
perturbando
Acc.
perturbandum
Voc.
perturbandum
Abl.
perturbando

Supines

accusative: perturbatum; ablative: perturbatu

Examples

Loading examples…