Logo
oppugno, oppugnare, oppugnavi, oppugnatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= attack, assault, storm, besiege;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1oppugnooppugnamus
2oppugnasoppugnatis
3oppugnatoppugnant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentoppugnare
activeperfectoppugnavisse
passivepresentoppugnari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
oppugna
oppugnate
future
PersonSingularPlural
2
oppugnato
oppugnatote
3
oppugnato
oppugnanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
oppugnare
oppugnamini
future
PersonSingularPlural
2
oppugnator
3
oppugnator
oppugnantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
oppugnatus
oppugnati
Gen.
oppugnati
oppugnatorum
Dat.
oppugnato
Acc.
oppugnatum
oppugnatos
Voc.
oppugnate
oppugnati
Abl.
oppugnato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
oppugnata
oppugnatae
Gen.
oppugnatae
oppugnatarum
Dat.
oppugnatae
Acc.
oppugnatam
oppugnatas
Voc.
oppugnata
oppugnatae
Abl.
oppugnata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
oppugnatum
oppugnata
Gen.
oppugnati
oppugnatorum
Dat.
oppugnato
Acc.
oppugnatum
oppugnata
Voc.
oppugnatum
oppugnata
Abl.
oppugnato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
oppugnandus
Gen.
oppugnandi
Dat.
oppugnando
Acc.
oppugnandum
Voc.
oppugnande
Abl.
oppugnando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
oppugnanda
Gen.
oppugnandae
Dat.
oppugnandae
Acc.
oppugnandam
Voc.
oppugnanda
Abl.
oppugnanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
oppugnandum
Gen.
oppugnandi
Dat.
oppugnando
Acc.
oppugnandum
Voc.
oppugnandum
Abl.
oppugnando

Supines

accusative: oppugnatum; ablative: oppugnatu

Examples

Loading examples…