Logo
obturo, obturare, obturavi, obturatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Cassell's Latin Dictionary
= stop up;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1obturoobturamus
2obturasobturatis
3obturatobturant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentobturare
activeperfectobturavisse
passivepresentobturari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
obtura
obturate
future
PersonSingularPlural
2
obturato
obturatote
3
obturato
obturanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
obturare
obturamini
future
PersonSingularPlural
2
obturator
3
obturator
obturantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
obturatus
obturati
Gen.
obturati
obturatorum
Dat.
obturato
Acc.
obturatum
obturatos
Voc.
obturate
obturati
Abl.
obturato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
obturata
obturatae
Gen.
obturatae
obturatarum
Dat.
obturatae
Acc.
obturatam
obturatas
Voc.
obturata
obturatae
Abl.
obturata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
obturatum
obturata
Gen.
obturati
obturatorum
Dat.
obturato
Acc.
obturatum
obturata
Voc.
obturatum
obturata
Abl.
obturato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
obturandus
Gen.
obturandi
Dat.
obturando
Acc.
obturandum
Voc.
obturande
Abl.
obturando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
obturanda
Gen.
obturandae
Dat.
obturandae
Acc.
obturandam
Voc.
obturanda
Abl.
obturanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
obturandum
Gen.
obturandi
Dat.
obturando
Acc.
obturandum
Voc.
obturandum
Abl.
obturando

Supines

accusative: obturatum; ablative: obturatu

Examples

Loading examples…