obsolefacio, obsolefacere, obsolefeci, obsolefactus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Lesser
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= degrade/abase; lower worth/dignity of; make common; wear out (L+S); spoil/sully;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | obsolefacio | obsolefacimus |
| 2 | obsolefacis | obsolefacitis |
| 3 | obsolefacit | obsolefaciunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | obsolefacere |
| active | perfect | obsolefecisse |
| passive | present | obsolefaci |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | obsoleface, obsolefac | obsolefacite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | obsolefacito | obsolefacitote |
| 3 | obsolefacito | obsolefacunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | obsolefacere | obsolefacimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | obsolefacitor | — |
| 3 | obsolefacitor | obsolefacuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | obsolefactus | obsolefacti |
| Gen. | obsolefacti | obsolefactorum |
| Dat. | obsolefacto | — |
| Acc. | obsolefactum | obsolefactos |
| Voc. | obsolefacte | obsolefacti |
| Abl. | obsolefacto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | obsolefacta | obsolefactae |
| Gen. | obsolefactae | obsolefactarum |
| Dat. | obsolefactae | — |
| Acc. | obsolefactam | obsolefactas |
| Voc. | obsolefacta | obsolefactae |
| Abl. | obsolefacta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | obsolefactum | obsolefacta |
| Gen. | obsolefacti | obsolefactorum |
| Dat. | obsolefacto | — |
| Acc. | obsolefactum | obsolefacta |
| Voc. | obsolefactum | obsolefacta |
| Abl. | obsolefacto | — |
Supines
accusative: obsolefactum; ablative: obsolefactu
Examples
Loading examples…
