obretio, obretire, -, -:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Cassell's Latin Dictionary
= catch in a net;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | obretio | obretimus |
| 2 | obretis | obretitis |
| 3 | obretit | obretiunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | obretire |
| passive | present | obretiri |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | obreti | obretite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | obretito | obretitote |
| 3 | obretito | obretiunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | obretire | obretimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | obretitor | — |
| 3 | obretitor | obretiuntor |
Participles
Present Active Participle
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | — | obretientia |
| Acc. | obretiens | obretientia |
| Voc. | — | obretientia |
Examples
Loading examples…
