Logo
obnuntio, obnuntiare, obnuntiavi, obnuntiatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= announce adverse omens;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1obnuntioobnuntiamus
2obnuntiasobnuntiatis
3obnuntiatobnuntiant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentobnuntiare
activeperfectobnuntiavisse
passivepresentobnuntiari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
obnuntia
obnuntiate
future
PersonSingularPlural
2
obnuntiato
obnuntiatote
3
obnuntiato
obnuntianto

passive

present
PersonSingularPlural
2
obnuntiare
obnuntiamini
future
PersonSingularPlural
2
obnuntiator
3
obnuntiator
obnuntiantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
obnuntiatus
obnuntiati
Gen.
obnuntiati
obnuntiatorum
Dat.
obnuntiato
Acc.
obnuntiatum
obnuntiatos
Voc.
obnuntiate
obnuntiati
Abl.
obnuntiato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
obnuntiata
obnuntiatae
Gen.
obnuntiatae
obnuntiatarum
Dat.
obnuntiatae
Acc.
obnuntiatam
obnuntiatas
Voc.
obnuntiata
obnuntiatae
Abl.
obnuntiata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
obnuntiatum
obnuntiata
Gen.
obnuntiati
obnuntiatorum
Dat.
obnuntiato
Acc.
obnuntiatum
obnuntiata
Voc.
obnuntiatum
obnuntiata
Abl.
obnuntiato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
obnuntiandus
Gen.
obnuntiandi
Dat.
obnuntiando
Acc.
obnuntiandum
Voc.
obnuntiande
Abl.
obnuntiando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
obnuntianda
Gen.
obnuntiandae
Dat.
obnuntiandae
Acc.
obnuntiandam
Voc.
obnuntianda
Abl.
obnuntianda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
obnuntiandum
Gen.
obnuntiandi
Dat.
obnuntiando
Acc.
obnuntiandum
Voc.
obnuntiandum
Abl.
obnuntiando

Supines

accusative: obnuntiatum; ablative: obnuntiatu

Examples

Loading examples…