Logo
obduro, obdurare, obduravi, obduratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= be hard, persist, endure;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1obduroobduramus
2obdurasobduratis
3obduratobdurant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentobdurare
activeperfectobduravisse
passivepresentobdurari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
obdura
obdurate
future
PersonSingularPlural
2
obdurato
obduratote
3
obdurato
obduranto

passive

present
PersonSingularPlural
2
obdurare
obduramini
future
PersonSingularPlural
2
obdurator
3
obdurator
obdurantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
obduratus
obdurati
Gen.
obdurati
obduratorum
Dat.
obdurato
Acc.
obduratum
obduratos
Voc.
obdurate
obdurati
Abl.
obdurato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
obdurata
obduratae
Gen.
obduratae
obduratarum
Dat.
obduratae
Acc.
obduratam
obduratas
Voc.
obdurata
obduratae
Abl.
obdurata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
obduratum
obdurata
Gen.
obdurati
obduratorum
Dat.
obdurato
Acc.
obduratum
obdurata
Voc.
obduratum
obdurata
Abl.
obdurato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
obdurandus
Gen.
obdurandi
Dat.
obdurando
Acc.
obdurandum
Voc.
obdurande
Abl.
obdurando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
obduranda
Gen.
obdurandae
Dat.
obdurandae
Acc.
obdurandam
Voc.
obduranda
Abl.
obduranda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
obdurandum
Gen.
obdurandi
Dat.
obdurando
Acc.
obdurandum
Voc.
obdurandum
Abl.
obdurando

Supines

accusative: obduratum; ablative: obduratu

Examples

Loading examples…