miror, mirari, miratus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
- Frequency:
- Frequent
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= |admire/revere; wonder; marvel at;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | miror | miramur |
| 2 | miraris | miramini |
| 3 | miratur | mirantur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | mirari |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | mirare | miramini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | mirator | — |
| 3 | mirator | mirantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | miratus | mirati |
| Gen. | mirati | miratorum |
| Dat. | mirato | — |
| Acc. | miratum | miratos |
| Voc. | mirate | mirati |
| Abl. | mirato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | mirata | miratae |
| Gen. | miratae | miratarum |
| Dat. | miratae | — |
| Acc. | miratam | miratas |
| Voc. | mirata | miratae |
| Abl. | mirata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | miratum | mirata |
| Gen. | mirati | miratorum |
| Dat. | mirato | — |
| Acc. | miratum | mirata |
| Voc. | miratum | mirata |
| Abl. | mirato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | mirandus | — |
| Gen. | mirandi | — |
| Dat. | mirando | — |
| Acc. | mirandum | — |
| Voc. | mirande | — |
| Abl. | mirando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | miranda | — |
| Gen. | mirandae | — |
| Dat. | mirandae | — |
| Acc. | mirandam | — |
| Voc. | miranda | — |
| Abl. | miranda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | mirandum | — |
| Gen. | mirandi | — |
| Dat. | mirando | — |
| Acc. | mirandum | — |
| Voc. | mirandum | — |
| Abl. | mirando | — |
Supines
accusative: miratum; ablative: miratu
Examples
Loading examples…
