Logo
miro, mirare, miravi, miratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= |admire/revere; wonder; marvel at;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1miromiramus
2mirasmiratis
3miratmirant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentmirare
activeperfectmiravisse
passivepresentmirari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
mira
mirate
future
PersonSingularPlural
2
mirato
miratote
3
mirato
miranto

passive

present
PersonSingularPlural
2
mirare
miramini
future
PersonSingularPlural
2
mirator
3
mirator
mirantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
miratus
mirati
Gen.
mirati
miratorum
Dat.
mirato
Acc.
miratum
miratos
Voc.
mirate
mirati
Abl.
mirato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
mirata
miratae
Gen.
miratae
miratarum
Dat.
miratae
Acc.
miratam
miratas
Voc.
mirata
miratae
Abl.
mirata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
miratum
mirata
Gen.
mirati
miratorum
Dat.
mirato
Acc.
miratum
mirata
Voc.
miratum
mirata
Abl.
mirato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
mirandus
Gen.
mirandi
Dat.
mirando
Acc.
mirandum
Voc.
mirande
Abl.
mirando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
miranda
Gen.
mirandae
Dat.
mirandae
Acc.
mirandam
Voc.
miranda
Abl.
miranda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
mirandum
Gen.
mirandi
Dat.
mirando
Acc.
mirandum
Voc.
mirandum
Abl.
mirando

Supines

accusative: miratum; ablative: miratu

Examples

Loading examples…