Logo
mendico, mendicare, mendicavi, mendicatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= beg for; be a beggar, go begging;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1mendicomendicamus
2mendicasmendicatis
3mendicatmendicant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentmendicare
activeperfectmendicavisse
passivepresentmendicari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
mendica
mendicate
future
PersonSingularPlural
2
mendicato
mendicatote
3
mendicato
mendicanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
mendicare
mendicamini
future
PersonSingularPlural
2
mendicator
3
mendicator
mendicantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
mendicatus
mendicati
Gen.
mendicati
mendicatorum
Dat.
mendicato
Acc.
mendicatum
mendicatos
Voc.
mendicate
mendicati
Abl.
mendicato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
mendicata
mendicatae
Gen.
mendicatae
mendicatarum
Dat.
mendicatae
Acc.
mendicatam
mendicatas
Voc.
mendicata
mendicatae
Abl.
mendicata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
mendicatum
mendicata
Gen.
mendicati
mendicatorum
Dat.
mendicato
Acc.
mendicatum
mendicata
Voc.
mendicatum
mendicata
Abl.
mendicato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
mendicandus
Gen.
mendicandi
Dat.
mendicando
Acc.
mendicandum
Voc.
mendicande
Abl.
mendicando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
mendicanda
Gen.
mendicandae
Dat.
mendicandae
Acc.
mendicandam
Voc.
mendicanda
Abl.
mendicanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
mendicandum
Gen.
mendicandi
Dat.
mendicando
Acc.
mendicandum
Voc.
mendicandum
Abl.
mendicando

Supines

accusative: mendicatum; ablative: mendicatu

Examples

Loading examples…