mansuefio, mansueferi, mansuefactus sum:
Verb · 3rd conjugation · variant: 3rd · Semideponent
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= become/be tamed/civilized/peaceful/docile; (mansuefacio PASS);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | mansuefio | mansuefimus |
| 2 | mansuefis | mansuefitis |
| 3 | mansuefit | mansuefiunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | mansuefieri |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | mansuefactus | mansuefacti |
| Gen. | mansuefacti | mansuefactorum |
| Dat. | mansuefacto | — |
| Acc. | mansuefactum | mansuefactos |
| Voc. | mansuefacte | mansuefacti |
| Abl. | mansuefacto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | mansuefacta | mansuefactae |
| Gen. | mansuefactae | mansuefactarum |
| Dat. | mansuefactae | — |
| Acc. | mansuefactam | mansuefactas |
| Voc. | mansuefacta | mansuefactae |
| Abl. | mansuefacta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | mansuefactum | mansuefacta |
| Gen. | mansuefacti | mansuefactorum |
| Dat. | mansuefacto | — |
| Acc. | mansuefactum | mansuefacta |
| Voc. | mansuefactum | mansuefacta |
| Abl. | mansuefacto | — |
Supines
accusative: mansuefactum; ablative: mansuefactu
Examples
Loading examples…
