Logo
manducor, manducari, manducatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= chew, masticate, gnaw; eat, devour;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1manducormanducamur
2manducarismanducamini
3manducaturmanducantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentmanducari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
manducare
manducamini
future
PersonSingularPlural
2
manducator
3
manducator
manducantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
manducatus
manducati
Gen.
manducati
manducatorum
Dat.
manducato
Acc.
manducatum
manducatos
Voc.
manducate
manducati
Abl.
manducato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
manducata
manducatae
Gen.
manducatae
manducatarum
Dat.
manducatae
Acc.
manducatam
manducatas
Voc.
manducata
manducatae
Abl.
manducata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
manducatum
manducata
Gen.
manducati
manducatorum
Dat.
manducato
Acc.
manducatum
manducata
Voc.
manducatum
manducata
Abl.
manducato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
manducandus
Gen.
manducandi
Dat.
manducando
Acc.
manducandum
Voc.
manducande
Abl.
manducando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
manducanda
Gen.
manducandae
Dat.
manducandae
Acc.
manducandam
Voc.
manducanda
Abl.
manducanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
manducandum
Gen.
manducandi
Dat.
manducando
Acc.
manducandum
Voc.
manducandum
Abl.
manducando

Supines

accusative: manducatum; ablative: manducatu

Examples

Loading examples…