Logo
lamentor, lamentari, lamentatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= lament; utter cries of grief; bewail; lament for; complain that;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1lamentorlamentamur
2lamentarislamentamini
3lamentaturlamentantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentlamentari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
lamentare
lamentamini
future
PersonSingularPlural
2
lamentator
3
lamentator
lamentantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
lamentatus
lamentati
Gen.
lamentati
lamentatorum
Dat.
lamentato
Acc.
lamentatum
lamentatos
Voc.
lamentate
lamentati
Abl.
lamentato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
lamentata
lamentatae
Gen.
lamentatae
lamentatarum
Dat.
lamentatae
Acc.
lamentatam
lamentatas
Voc.
lamentata
lamentatae
Abl.
lamentata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
lamentatum
lamentata
Gen.
lamentati
lamentatorum
Dat.
lamentato
Acc.
lamentatum
lamentata
Voc.
lamentatum
lamentata
Abl.
lamentato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
lamentandus
Gen.
lamentandi
Dat.
lamentando
Acc.
lamentandum
Voc.
lamentande
Abl.
lamentando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
lamentanda
Gen.
lamentandae
Dat.
lamentandae
Acc.
lamentandam
Voc.
lamentanda
Abl.
lamentanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
lamentandum
Gen.
lamentandi
Dat.
lamentando
Acc.
lamentandum
Voc.
lamentandum
Abl.
lamentando

Supines

accusative: lamentatum; ablative: lamentatu

Examples

Loading examples…