jureiuro, jureiurare, jureiuravi, jureiuratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Cassell's Latin Dictionary
- Field:
- Government
= swear an oath;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | jureiuro | jureiuramus |
| 2 | jureiuras | jureiuratis |
| 3 | jureiurat | jureiurant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | jureiurare |
| active | perfect | jureiuravisse |
| passive | present | jureiurari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | jureiura | jureiurate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | jureiurato | jureiuratote |
| 3 | jureiurato | jureiuranto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | jureiurare | jureiuramini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | jureiurator | — |
| 3 | jureiurator | jureiurantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | jureiuratus | jureiurati |
| Gen. | jureiurati | jureiuratorum |
| Dat. | jureiurato | — |
| Acc. | jureiuratum | jureiuratos |
| Voc. | jureiurate | jureiurati |
| Abl. | jureiurato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | jureiurata | jureiuratae |
| Gen. | jureiuratae | jureiuratarum |
| Dat. | jureiuratae | — |
| Acc. | jureiuratam | jureiuratas |
| Voc. | jureiurata | jureiuratae |
| Abl. | jureiurata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | jureiuratum | jureiurata |
| Gen. | jureiurati | jureiuratorum |
| Dat. | jureiurato | — |
| Acc. | jureiuratum | jureiurata |
| Voc. | jureiuratum | jureiurata |
| Abl. | jureiurato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | jureiurandus | — |
| Gen. | jureiurandi | — |
| Dat. | jureiurando | — |
| Acc. | jureiurandum | — |
| Voc. | jureiurande | — |
| Abl. | jureiurando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | jureiuranda | — |
| Gen. | jureiurandae | — |
| Dat. | jureiurandae | — |
| Acc. | jureiurandam | — |
| Voc. | jureiuranda | — |
| Abl. | jureiuranda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | jureiurandum | — |
| Gen. | jureiurandi | — |
| Dat. | jureiurando | — |
| Acc. | jureiurandum | — |
| Voc. | jureiurandum | — |
| Abl. | jureiurando | — |
Supines
accusative: jureiuratum; ablative: jureiuratu
Examples
Loading examples…
