irruo, irruere, irrui, irrutus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Frequent
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= intrude/encroach/invade, force way in; demolish (Souter); cause to collapse;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | irruo | irruimus |
| 2 | irruis | irruitis |
| 3 | irruit | irruunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | irruere |
| active | perfect | irruisse |
| passive | present | irrui |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irrue | irruite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irruito | irruitote |
| 3 | irruito | irruunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irruere | irruimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irruitor | — |
| 3 | irruitor | irruuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irrutus | irruti |
| Gen. | irruti | irrutorum |
| Dat. | irruto | — |
| Acc. | irrutum | irrutos |
| Voc. | irrute | irruti |
| Abl. | irruto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irruta | irrutae |
| Gen. | irrutae | irrutarum |
| Dat. | irrutae | — |
| Acc. | irrutam | irrutas |
| Voc. | irruta | irrutae |
| Abl. | irruta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irrutum | irruta |
| Gen. | irruti | irrutorum |
| Dat. | irruto | — |
| Acc. | irrutum | irruta |
| Voc. | irrutum | irruta |
| Abl. | irruto | — |
Supines
accusative: irrutum; ablative: irrutu
Examples
Loading examples…
