irrumpo, irrumpere, irrupi, irruptus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Very Frequent
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= invade; break/burst/force/rush in/upon/into, penetrate; intrude on; interrupt;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | irrumpo | irrumpimus |
| 2 | irrumpis | irrumpitis |
| 3 | irrumpit | irrumpunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | irrumpere |
| active | perfect | irrupisse |
| passive | present | irrumpi |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irrumpe | irrumpite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irrumpito | irrumpitote |
| 3 | irrumpito | irrumpunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irrumpere | irrumpimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irrumpitor | — |
| 3 | irrumpitor | irrumpuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irruptus | irrupti |
| Gen. | irrupti | irruptorum |
| Dat. | irrupto | — |
| Acc. | irruptum | irruptos |
| Voc. | irrupte | irrupti |
| Abl. | irrupto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irrupta | irruptae |
| Gen. | irruptae | irruptarum |
| Dat. | irruptae | — |
| Acc. | irruptam | irruptas |
| Voc. | irrupta | irruptae |
| Abl. | irrupta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irruptum | irrupta |
| Gen. | irrupti | irruptorum |
| Dat. | irrupto | — |
| Acc. | irruptum | irrupta |
| Voc. | irruptum | irrupta |
| Abl. | irrupto | — |
Supines
accusative: irruptum; ablative: irruptu
Examples
Loading examples…
