irrumo, irrumare, irrumavi, irrumatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= force receptive male oral sex; treat in shameful manner; abuse; defile; (rude);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | irrumo | irrumamus |
| 2 | irrumas | irrumatis |
| 3 | irrumat | irrumant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | irrumare |
| active | perfect | irrumavisse |
| passive | present | irrumari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irruma | irrumate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irrumato | irrumatote |
| 3 | irrumato | irrumanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irrumare | irrumamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irrumator | — |
| 3 | irrumator | irrumantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irrumatus | irrumati |
| Gen. | irrumati | irrumatorum |
| Dat. | irrumato | — |
| Acc. | irrumatum | irrumatos |
| Voc. | irrumate | irrumati |
| Abl. | irrumato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irrumata | irrumatae |
| Gen. | irrumatae | irrumatarum |
| Dat. | irrumatae | — |
| Acc. | irrumatam | irrumatas |
| Voc. | irrumata | irrumatae |
| Abl. | irrumata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irrumatum | irrumata |
| Gen. | irrumati | irrumatorum |
| Dat. | irrumato | — |
| Acc. | irrumatum | irrumata |
| Voc. | irrumatum | irrumata |
| Abl. | irrumato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irrumandus | — |
| Gen. | irrumandi | — |
| Dat. | irrumando | — |
| Acc. | irrumandum | — |
| Voc. | irrumande | — |
| Abl. | irrumando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irrumanda | — |
| Gen. | irrumandae | — |
| Dat. | irrumandae | — |
| Acc. | irrumandam | — |
| Voc. | irrumanda | — |
| Abl. | irrumanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irrumandum | — |
| Gen. | irrumandi | — |
| Dat. | irrumando | — |
| Acc. | irrumandum | — |
| Voc. | irrumandum | — |
| Abl. | irrumando | — |
Supines
accusative: irrumatum; ablative: irrumatu
Examples
Loading examples…
