Logo
irrotulo, irrotulare, irrotulavi, irrotulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Bracton
Age:
Medieval
Field:
Government
= enroll;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1irrotuloirrotulamus
2irrotulasirrotulatis
3irrotulatirrotulant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentirrotulare
activeperfectirrotulavisse
passivepresentirrotulari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
irrotula
irrotulate
future
PersonSingularPlural
2
irrotulato
irrotulatote
3
irrotulato
irrotulanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
irrotulare
irrotulamini
future
PersonSingularPlural
2
irrotulator
3
irrotulator
irrotulantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
irrotulatus
irrotulati
Gen.
irrotulati
irrotulatorum
Dat.
irrotulato
Acc.
irrotulatum
irrotulatos
Voc.
irrotulate
irrotulati
Abl.
irrotulato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
irrotulata
irrotulatae
Gen.
irrotulatae
irrotulatarum
Dat.
irrotulatae
Acc.
irrotulatam
irrotulatas
Voc.
irrotulata
irrotulatae
Abl.
irrotulata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
irrotulatum
irrotulata
Gen.
irrotulati
irrotulatorum
Dat.
irrotulato
Acc.
irrotulatum
irrotulata
Voc.
irrotulatum
irrotulata
Abl.
irrotulato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
irrotulandus
Gen.
irrotulandi
Dat.
irrotulando
Acc.
irrotulandum
Voc.
irrotulande
Abl.
irrotulando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
irrotulanda
Gen.
irrotulandae
Dat.
irrotulandae
Acc.
irrotulandam
Voc.
irrotulanda
Abl.
irrotulanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
irrotulandum
Gen.
irrotulandi
Dat.
irrotulando
Acc.
irrotulandum
Voc.
irrotulandum
Abl.
irrotulando

Supines

accusative: irrotulatum; ablative: irrotulatu

Examples

Loading examples…