Logo
irrito, irritare, irritavi, irritatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= excite; exasperate, provoke, aggravate, annoy, irritate;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1irritoirritamus
2irritasirritatis
3irritatirritant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentirritare
activeperfectirritavisse
passivepresentirritari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
irrita
irritate
future
PersonSingularPlural
2
irritato
irritatote
3
irritato
irritanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
irritare
irritamini
future
PersonSingularPlural
2
irritator
3
irritator
irritantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
irritatus
irritati
Gen.
irritati
irritatorum
Dat.
irritato
Acc.
irritatum
irritatos
Voc.
irritate
irritati
Abl.
irritato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
irritata
irritatae
Gen.
irritatae
irritatarum
Dat.
irritatae
Acc.
irritatam
irritatas
Voc.
irritata
irritatae
Abl.
irritata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
irritatum
irritata
Gen.
irritati
irritatorum
Dat.
irritato
Acc.
irritatum
irritata
Voc.
irritatum
irritata
Abl.
irritato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
irritandus
Gen.
irritandi
Dat.
irritando
Acc.
irritandum
Voc.
irritande
Abl.
irritando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
irritanda
Gen.
irritandae
Dat.
irritandae
Acc.
irritandam
Voc.
irritanda
Abl.
irritanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
irritandum
Gen.
irritandi
Dat.
irritando
Acc.
irritandum
Voc.
irritandum
Abl.
irritando

Supines

accusative: irritatum; ablative: irritatu

Examples

Loading examples…