iro, irare, iravi, iratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
- Frequency:
- Lesser
- Dictionary:
- Stelten (Ecclesiastical Latin)
- Age:
- Medieval
= get/be/become angry; fly into a rage; be angry at (with DAT); feel resentment;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | iro | iramus |
| 2 | iras | iratis |
| 3 | irat | irant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | irare |
| active | perfect | iravisse |
| passive | present | irari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | ira | irate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irato | iratote |
| 3 | irato | iranto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irare | iramini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | irator | — |
| 3 | irator | irantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | iratus | irati |
| Gen. | irati | iratorum |
| Dat. | irato | — |
| Acc. | iratum | iratos |
| Voc. | irate | irati |
| Abl. | irato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irata | iratae |
| Gen. | iratae | iratarum |
| Dat. | iratae | — |
| Acc. | iratam | iratas |
| Voc. | irata | iratae |
| Abl. | irata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | iratum | irata |
| Gen. | irati | iratorum |
| Dat. | irato | — |
| Acc. | iratum | irata |
| Voc. | iratum | irata |
| Abl. | irato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irandus | — |
| Gen. | irandi | — |
| Dat. | irando | — |
| Acc. | irandum | — |
| Voc. | irande | — |
| Abl. | irando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | iranda | — |
| Gen. | irandae | — |
| Dat. | irandae | — |
| Acc. | irandam | — |
| Voc. | iranda | — |
| Abl. | iranda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | irandum | — |
| Gen. | irandi | — |
| Dat. | irando | — |
| Acc. | irandum | — |
| Voc. | irandum | — |
| Abl. | irando | — |
Supines
accusative: iratum; ablative: iratu
Examples
Loading examples…
