Logo
interstinguo, interstinguere, interstinxi, interstinctus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
= separate; extinguish; kill;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1interstinguointerstinguimus
2interstinguisinterstinguitis
3interstinguitinterstinguunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinterstinguere
activeperfectinterstinxisse
passivepresentinterstingui

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
interstingue
interstinguite
future
PersonSingularPlural
2
interstinguito
interstinguitote
3
interstinguito
interstinguunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
interstinguere
interstinguimini
future
PersonSingularPlural
2
interstinguitor
3
interstinguitor
interstinguuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
interstinctus
interstincti
Gen.
interstincti
interstinctorum
Dat.
interstincto
Acc.
interstinctum
interstinctos
Voc.
interstincte
interstincti
Abl.
interstincto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
interstincta
interstinctae
Gen.
interstinctae
interstinctarum
Dat.
interstinctae
Acc.
interstinctam
interstinctas
Voc.
interstincta
interstinctae
Abl.
interstincta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
interstinctum
interstincta
Gen.
interstincti
interstinctorum
Dat.
interstincto
Acc.
interstinctum
interstincta
Voc.
interstinctum
interstincta
Abl.
interstincto

Supines

accusative: interstinctum; ablative: interstinctu

Examples

Loading examples…