Logo
interrogo, interrogare, interrogavi, interrogatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Frequent
Field:
Government
= ask, question, interrogate, examine; indict; go to law with, sue;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1interrogointerrogamus
2interrogasinterrogatis
3interrogatinterrogant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinterrogare
activeperfectinterrogavisse
passivepresentinterrogari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
interroga
interrogate
future
PersonSingularPlural
2
interrogato
interrogatote
3
interrogato
interroganto

passive

present
PersonSingularPlural
2
interrogare
interrogamini
future
PersonSingularPlural
2
interrogator
3
interrogator
interrogantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
interrogatus
interrogati
Gen.
interrogati
interrogatorum
Dat.
interrogato
Acc.
interrogatum
interrogatos
Voc.
interrogate
interrogati
Abl.
interrogato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
interrogata
interrogatae
Gen.
interrogatae
interrogatarum
Dat.
interrogatae
Acc.
interrogatam
interrogatas
Voc.
interrogata
interrogatae
Abl.
interrogata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
interrogatum
interrogata
Gen.
interrogati
interrogatorum
Dat.
interrogato
Acc.
interrogatum
interrogata
Voc.
interrogatum
interrogata
Abl.
interrogato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
interrogandus
Gen.
interrogandi
Dat.
interrogando
Acc.
interrogandum
Voc.
interrogande
Abl.
interrogando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
interroganda
Gen.
interrogandae
Dat.
interrogandae
Acc.
interrogandam
Voc.
interroganda
Abl.
interroganda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
interrogandum
Gen.
interrogandi
Dat.
interrogando
Acc.
interrogandum
Voc.
interrogandum
Abl.
interrogando

Supines

accusative: interrogatum; ablative: interrogatu

Examples

Loading examples…