interluceo, interlucere, interluxi, interluctus:
Verb · 2nd conjugation · variant: 1st · Intransitive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Lewis & Short
= shine forth;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | interluceo | interlucemus |
| 2 | interluces | interlucetis |
| 3 | interlucet | interlucent |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | interlucere |
| active | perfect | interluxisse |
| passive | present | interluceri |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | interluce | interlucete |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | interluceto | interlucetote |
| 3 | interluceto | interlucento |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | interlucere | interlucemini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | interlucetor | — |
| 3 | interlucetor | interlucentor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interluctus | interlucti |
| Gen. | interlucti | interluctorum |
| Dat. | interlucto | — |
| Acc. | interluctum | interluctos |
| Voc. | interlucte | interlucti |
| Abl. | interlucto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interlucta | interluctae |
| Gen. | interluctae | interluctarum |
| Dat. | interluctae | — |
| Acc. | interluctam | interluctas |
| Voc. | interlucta | interluctae |
| Abl. | interlucta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interluctum | interlucta |
| Gen. | interlucti | interluctorum |
| Dat. | interlucto | — |
| Acc. | interluctum | interlucta |
| Voc. | interluctum | interlucta |
| Abl. | interlucto | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interlucendus | — |
| Gen. | interlucendi | — |
| Dat. | interlucendo | — |
| Acc. | interlucendum | — |
| Voc. | interlucende | — |
| Abl. | interlucendo | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interlucenda | — |
| Gen. | interlucendae | — |
| Dat. | interlucendae | — |
| Acc. | interlucendam | — |
| Voc. | interlucenda | — |
| Abl. | interlucenda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interlucendum | — |
| Gen. | interlucendi | — |
| Dat. | interlucendo | — |
| Acc. | interlucendum | — |
| Voc. | interlucendum | — |
| Abl. | interlucendo | — |
Supines
accusative: interluctum; ablative: interluctu
Examples
Loading examples…
