interloquor, interloqui, interlocutus sum:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Deponent
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
- Field:
- Government
= interrupt, speak between, intersperse remarks; issue interlocutory decree;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | interloquor | interloquimur |
| 2 | interloqueris | interloquimini |
| 3 | interloquitur | interloquuntur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | interloqui |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | interloquere | interloquimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | interloquitor | — |
| 3 | interloquitor | interloquuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interlocutus | interlocuti |
| Gen. | interlocuti | interlocutorum |
| Dat. | interlocuto | — |
| Acc. | interlocutum | interlocutos |
| Voc. | interlocute | interlocuti |
| Abl. | interlocuto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interlocuta | interlocutae |
| Gen. | interlocutae | interlocutarum |
| Dat. | interlocutae | — |
| Acc. | interlocutam | interlocutas |
| Voc. | interlocuta | interlocutae |
| Abl. | interlocuta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interlocutum | interlocuta |
| Gen. | interlocuti | interlocutorum |
| Dat. | interlocuto | — |
| Acc. | interlocutum | interlocuta |
| Voc. | interlocutum | interlocuta |
| Abl. | interlocuto | — |
Supines
accusative: interlocutum; ablative: interlocutu
Examples
Loading examples…
