Logo
intento, intentare, intentavi, intentatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= point (at); point (weapons, etc) in a threatening manner, threaten;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1intentointentamus
2intentasintentatis
3intentatintentant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentintentare
activeperfectintentavisse
passivepresentintentari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
intenta
intentate
future
PersonSingularPlural
2
intentato
intentatote
3
intentato
intentanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
intentare
intentamini
future
PersonSingularPlural
2
intentator
3
intentator
intentantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
intentatus
intentati
Gen.
intentati
intentatorum
Dat.
intentato
Acc.
intentatum
intentatos
Voc.
intentate
intentati
Abl.
intentato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
intentata
intentatae
Gen.
intentatae
intentatarum
Dat.
intentatae
Acc.
intentatam
intentatas
Voc.
intentata
intentatae
Abl.
intentata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
intentatum
intentata
Gen.
intentati
intentatorum
Dat.
intentato
Acc.
intentatum
intentata
Voc.
intentatum
intentata
Abl.
intentato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
intentandus
Gen.
intentandi
Dat.
intentando
Acc.
intentandum
Voc.
intentande
Abl.
intentando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
intentanda
Gen.
intentandae
Dat.
intentandae
Acc.
intentandam
Voc.
intentanda
Abl.
intentanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
intentandum
Gen.
intentandi
Dat.
intentando
Acc.
intentandum
Voc.
intentandum
Abl.
intentando

Supines

accusative: intentatum; ablative: intentatu

Examples

Loading examples…