Logo
inrumo, inrumare, inrumavi, inrumatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= force receptive male oral sex; treat in a shameful manner; abuse; defile;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1inrumoinrumamus
2inrumasinrumatis
3inrumatinrumant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinrumare
activeperfectinrumavisse
passivepresentinrumari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inruma
inrumate
future
PersonSingularPlural
2
inrumato
inrumatote
3
inrumato
inrumanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
inrumare
inrumamini
future
PersonSingularPlural
2
inrumator
3
inrumator
inrumantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inrumatus
inrumati
Gen.
inrumati
inrumatorum
Dat.
inrumato
Acc.
inrumatum
inrumatos
Voc.
inrumate
inrumati
Abl.
inrumato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inrumata
inrumatae
Gen.
inrumatae
inrumatarum
Dat.
inrumatae
Acc.
inrumatam
inrumatas
Voc.
inrumata
inrumatae
Abl.
inrumata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inrumatum
inrumata
Gen.
inrumati
inrumatorum
Dat.
inrumato
Acc.
inrumatum
inrumata
Voc.
inrumatum
inrumata
Abl.
inrumato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
inrumandus
Gen.
inrumandi
Dat.
inrumando
Acc.
inrumandum
Voc.
inrumande
Abl.
inrumando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
inrumanda
Gen.
inrumandae
Dat.
inrumandae
Acc.
inrumandam
Voc.
inrumanda
Abl.
inrumanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
inrumandum
Gen.
inrumandi
Dat.
inrumando
Acc.
inrumandum
Voc.
inrumandum
Abl.
inrumando

Supines

accusative: inrumatum; ablative: inrumatu

Examples

Loading examples…