inrumo, inrumare, inrumavi, inrumatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= force receptive male oral sex; treat in a shameful manner; abuse; defile;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | inrumo | inrumamus |
| 2 | inrumas | inrumatis |
| 3 | inrumat | inrumant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | inrumare |
| active | perfect | inrumavisse |
| passive | present | inrumari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | inruma | inrumate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | inrumato | inrumatote |
| 3 | inrumato | inrumanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | inrumare | inrumamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | inrumator | — |
| 3 | inrumator | inrumantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inrumatus | inrumati |
| Gen. | inrumati | inrumatorum |
| Dat. | inrumato | — |
| Acc. | inrumatum | inrumatos |
| Voc. | inrumate | inrumati |
| Abl. | inrumato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inrumata | inrumatae |
| Gen. | inrumatae | inrumatarum |
| Dat. | inrumatae | — |
| Acc. | inrumatam | inrumatas |
| Voc. | inrumata | inrumatae |
| Abl. | inrumata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inrumatum | inrumata |
| Gen. | inrumati | inrumatorum |
| Dat. | inrumato | — |
| Acc. | inrumatum | inrumata |
| Voc. | inrumatum | inrumata |
| Abl. | inrumato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inrumandus | — |
| Gen. | inrumandi | — |
| Dat. | inrumando | — |
| Acc. | inrumandum | — |
| Voc. | inrumande | — |
| Abl. | inrumando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inrumanda | — |
| Gen. | inrumandae | — |
| Dat. | inrumandae | — |
| Acc. | inrumandam | — |
| Voc. | inrumanda | — |
| Abl. | inrumanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inrumandum | — |
| Gen. | inrumandi | — |
| Dat. | inrumando | — |
| Acc. | inrumandum | — |
| Voc. | inrumandum | — |
| Abl. | inrumando | — |
Supines
accusative: inrumatum; ablative: inrumatu
Examples
Loading examples…
