Logo
inrogo, inrogare, inrogavi, inrogatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= impose/inflict (penalty/burden); demand/propose/call for (penalties/fines);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1inrogoinrogamus
2inrogasinrogatis
3inrogatinrogant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinrogare
activeperfectinrogavisse
passivepresentinrogari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inroga
inrogate
future
PersonSingularPlural
2
inrogato
inrogatote
3
inrogato
inroganto

passive

present
PersonSingularPlural
2
inrogare
inrogamini
future
PersonSingularPlural
2
inrogator
3
inrogator
inrogantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inrogatus
inrogati
Gen.
inrogati
inrogatorum
Dat.
inrogato
Acc.
inrogatum
inrogatos
Voc.
inrogate
inrogati
Abl.
inrogato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inrogata
inrogatae
Gen.
inrogatae
inrogatarum
Dat.
inrogatae
Acc.
inrogatam
inrogatas
Voc.
inrogata
inrogatae
Abl.
inrogata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inrogatum
inrogata
Gen.
inrogati
inrogatorum
Dat.
inrogato
Acc.
inrogatum
inrogata
Voc.
inrogatum
inrogata
Abl.
inrogato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
inrogandus
Gen.
inrogandi
Dat.
inrogando
Acc.
inrogandum
Voc.
inrogande
Abl.
inrogando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
inroganda
Gen.
inrogandae
Dat.
inrogandae
Acc.
inrogandam
Voc.
inroganda
Abl.
inroganda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
inrogandum
Gen.
inrogandi
Dat.
inrogando
Acc.
inrogandum
Voc.
inrogandum
Abl.
inrogando

Supines

accusative: inrogatum; ablative: inrogatu

Examples

Loading examples…