Logo
inplico, inplicare, inplicui, inplicitus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= ||interweave/interlace/intertwine; clasp/grasp (L+S); unite/join/mix;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1inplicoinplicamus
2inplicasinplicatis
3inplicatinplicant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinplicare
activeperfectinplicuisse
passivepresentinplicari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inplica
inplicate
future
PersonSingularPlural
2
inplicato
inplicatote
3
inplicato
inplicanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
inplicare
inplicamini
future
PersonSingularPlural
2
inplicator
3
inplicator
inplicantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inplicitus
inpliciti
Gen.
inpliciti
inplicitorum
Dat.
inplicito
Acc.
inplicitum
inplicitos
Voc.
inplicite
inpliciti
Abl.
inplicito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inplicita
inplicitae
Gen.
inplicitae
inplicitarum
Dat.
inplicitae
Acc.
inplicitam
inplicitas
Voc.
inplicita
inplicitae
Abl.
inplicita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inplicitum
inplicita
Gen.
inpliciti
inplicitorum
Dat.
inplicito
Acc.
inplicitum
inplicita
Voc.
inplicitum
inplicita
Abl.
inplicito

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
inplicandus
Gen.
inplicandi
Dat.
inplicando
Acc.
inplicandum
Voc.
inplicande
Abl.
inplicando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
inplicanda
Gen.
inplicandae
Dat.
inplicandae
Acc.
inplicandam
Voc.
inplicanda
Abl.
inplicanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
inplicandum
Gen.
inplicandi
Dat.
inplicando
Acc.
inplicandum
Voc.
inplicandum
Abl.
inplicando

Supines

accusative: inplicitum; ablative: inplicitu

Examples

Loading examples…