Logo
inobedio, inobedire, inboedivi, inboeditus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Intransitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Souter (Later Latin)
Age:
Later
= disobey; not listen/pay attention;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1inobedioinobedimus
2inobedisinobeditis
3inobeditinobediunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinobedire
activeperfectinboedivisse
passivepresentinobediri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inobedi
inobedite
future
PersonSingularPlural
2
inobedito
inobeditote
3
inobedito
inobediunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
inobedire
inobedimini
future
PersonSingularPlural
2
inobeditor
3
inobeditor
inobediuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inboeditus
inboediti
Gen.
inboediti
inboeditorum
Dat.
inboedito
Acc.
inboeditum
inboeditos
Voc.
inboedite
inboediti
Abl.
inboedito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inboedita
inboeditae
Gen.
inboeditae
inboeditarum
Dat.
inboeditae
Acc.
inboeditam
inboeditas
Voc.
inboedita
inboeditae
Abl.
inboedita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inboeditum
inboedita
Gen.
inboediti
inboeditorum
Dat.
inboedito
Acc.
inboeditum
inboedita
Voc.
inboeditum
inboedita
Abl.
inboedito

Supines

accusative: inboeditum; ablative: inboeditu

Examples

Loading examples…