Logo
infringo, infringere, infregi, infractus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= break, break off; lessen, weaken, diminish, dishearten; overcome, crush;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1infringoinfringimus
2infringisinfringitis
3infringitinfringunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinfringere
activeperfectinfregisse
passivepresentinfringi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
infringe
infringite
future
PersonSingularPlural
2
infringito
infringitote
3
infringito
infringunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
infringere
infringimini
future
PersonSingularPlural
2
infringitor
3
infringitor
infringuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
infractus
infracti
Gen.
infracti
infractorum
Dat.
infracto
Acc.
infractum
infractos
Voc.
infracte
infracti
Abl.
infracto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
infracta
infractae
Gen.
infractae
infractarum
Dat.
infractae
Acc.
infractam
infractas
Voc.
infracta
infractae
Abl.
infracta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
infractum
infracta
Gen.
infracti
infractorum
Dat.
infracto
Acc.
infractum
infracta
Voc.
infractum
infracta
Abl.
infracto

Supines

accusative: infractum; ablative: infractu

Examples

Loading examples…