Logo
infitior, infitiari, infitiatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Lesser
= deny; not confess/acknowledge; withhold; disown; repudiate (claim); contradict;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1infitiorinfitiamur
2infitiarisinfitiamini
3infitiaturinfitiantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentinfitiari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
infitiare
infitiamini
future
PersonSingularPlural
2
infitiator
3
infitiator
infitiantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
infitiatus
infitiati
Gen.
infitiati
infitiatorum
Dat.
infitiato
Acc.
infitiatum
infitiatos
Voc.
infitiate
infitiati
Abl.
infitiato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
infitiata
infitiatae
Gen.
infitiatae
infitiatarum
Dat.
infitiatae
Acc.
infitiatam
infitiatas
Voc.
infitiata
infitiatae
Abl.
infitiata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
infitiatum
infitiata
Gen.
infitiati
infitiatorum
Dat.
infitiato
Acc.
infitiatum
infitiata
Voc.
infitiatum
infitiata
Abl.
infitiato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
infitiandus
Gen.
infitiandi
Dat.
infitiando
Acc.
infitiandum
Voc.
infitiande
Abl.
infitiando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
infitianda
Gen.
infitiandae
Dat.
infitiandae
Acc.
infitiandam
Voc.
infitianda
Abl.
infitianda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
infitiandum
Gen.
infitiandi
Dat.
infitiando
Acc.
infitiandum
Voc.
infitiandum
Abl.
infitiando

Supines

accusative: infitiatum; ablative: infitiatu

Examples

Loading examples…