Logo
infelicito, infelicitare, infelicitavi, infelicitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Early
= make unhappy;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1infelicitoinfelicitamus
2infelicitasinfelicitatis
3infelicitatinfelicitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinfelicitare
activeperfectinfelicitavisse
passivepresentinfelicitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
infelicita
infelicitate
future
PersonSingularPlural
2
infelicitato
infelicitatote
3
infelicitato
infelicitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
infelicitare
infelicitamini
future
PersonSingularPlural
2
infelicitator
3
infelicitator
infelicitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
infelicitatus
infelicitati
Gen.
infelicitati
infelicitatorum
Dat.
infelicitato
Acc.
infelicitatum
infelicitatos
Voc.
infelicitate
infelicitati
Abl.
infelicitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
infelicitata
infelicitatae
Gen.
infelicitatae
infelicitatarum
Dat.
infelicitatae
Acc.
infelicitatam
infelicitatas
Voc.
infelicitata
infelicitatae
Abl.
infelicitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
infelicitatum
infelicitata
Gen.
infelicitati
infelicitatorum
Dat.
infelicitato
Acc.
infelicitatum
infelicitata
Voc.
infelicitatum
infelicitata
Abl.
infelicitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
infelicitandus
Gen.
infelicitandi
Dat.
infelicitando
Acc.
infelicitandum
Voc.
infelicitande
Abl.
infelicitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
infelicitanda
Gen.
infelicitandae
Dat.
infelicitandae
Acc.
infelicitandam
Voc.
infelicitanda
Abl.
infelicitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
infelicitandum
Gen.
infelicitandi
Dat.
infelicitando
Acc.
infelicitandum
Voc.
infelicitandum
Abl.
infelicitando

Supines

accusative: infelicitatum; ablative: infelicitatu

Examples

Loading examples…