Logo
indutio, indutiare, indutiavi, indutiatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Latham (Medieval Word List)
Age:
Medieval
Field:
Government
= grant stay; E:clothe in monk's habit;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1indutioindutiamus
2indutiasindutiatis
3indutiatindutiant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentindutiare
activeperfectindutiavisse
passivepresentindutiari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
indutia
indutiate
future
PersonSingularPlural
2
indutiato
indutiatote
3
indutiato
indutianto

passive

present
PersonSingularPlural
2
indutiare
indutiamini
future
PersonSingularPlural
2
indutiator
3
indutiator
indutiantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
indutiatus
indutiati
Gen.
indutiati
indutiatorum
Dat.
indutiato
Acc.
indutiatum
indutiatos
Voc.
indutiate
indutiati
Abl.
indutiato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
indutiata
indutiatae
Gen.
indutiatae
indutiatarum
Dat.
indutiatae
Acc.
indutiatam
indutiatas
Voc.
indutiata
indutiatae
Abl.
indutiata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
indutiatum
indutiata
Gen.
indutiati
indutiatorum
Dat.
indutiato
Acc.
indutiatum
indutiata
Voc.
indutiatum
indutiata
Abl.
indutiato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
indutiandus
Gen.
indutiandi
Dat.
indutiando
Acc.
indutiandum
Voc.
indutiande
Abl.
indutiando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
indutianda
Gen.
indutiandae
Dat.
indutiandae
Acc.
indutiandam
Voc.
indutianda
Abl.
indutianda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
indutiandum
Gen.
indutiandi
Dat.
indutiando
Acc.
indutiandum
Voc.
indutiandum
Abl.
indutiando

Supines

accusative: indutiatum; ablative: indutiatu

Examples

Loading examples…